Main jaisa hu main vaisa keon hoon
Rs.250
Publisher :
Authors : Sukhjit
Page :
Format : Hard Bound
Language : Punjabi
ਮੈਂ ਜੈਸਾ ਹੂੰ.......ਮੈਂ ਵੈਸਾ ਕਿਉਂ ਹੂੰ ........ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਕਾਫੀ ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ ਇਸਨੂੰ ਪੜਨ ਦਾ ਮਨ ਕੀਤਾ।
ਕਿਤਾਬ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਲੇਖਕ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲਾ,ਮਾਹੌਲ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀਆਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ। ਇਹ ਬਚਪਨ, ਇਕ ਆਮ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਬਚਪਨ ਵਾਂਗ ਹੈ। ਲੇਖਕ ਦੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਨਾਮਧਾਰੀ ਡੇਰੇ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਸੀ ਤੇ ਲੇਖਕ ਵੀ ਡਰਾਇਵਰੀ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿਚ ਡੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਡਰਾਇਵਰੀ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵੱਧਦਾ-ਵੱਧਦਾ ਗੁਰੂ ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸੱਜਾ ਹੱਥ ਬਣ ਗਿਆ ਤੇ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੇ ਕਬਜੇ ਵਗੈਰਾ ਦਾ ਕੰਮ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਬਾਕੀ ਕਿਤਾਬ ਸਾਰੀ ਡੇਰੇ ਦੇ ਲਈ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੇ ਕਬਜਿਆਂ ਬਾਰੇ ਹੈ।
ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਮੂੰਹੋਂ-ਮੂੰਹ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਡੇਰਿਆਂ ਵਾਲੇ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੇ ਕਬਜੇ ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਹੜੱਪਣ ਲਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕੇ ਵਰਤਦੇ। ਪਰ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਰਤੇ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦਾ ਵਿਵਰਣ ਬਹੁਤ ਖੁੱਲੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਸਤਰਾਂ ਪੜ ਕੇ ਹੈਰਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਹੁਕਮ ਕੀਤੇ ਕਿ ਇਸ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਹੀਂ ਸਰਨਾ" ਤੇ ਉਸ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਹਥਿਆਉਣ ਲਈ ਦਾਅ ਪੇਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਲੜਾਈ ਝਗੜੇ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸੰਗਤਾਂ ਟਰਾਲੀਆਂ ਭਰ ਕੇ ਆ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਇਸ ਹੁਕਮ ਪਿੱਛੇ ਛਿਪੀ ਭਾਵਨਾ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀ ਆਉਂਦੀ? ਕਿ ਡੇਰੇ ਦੇ ਪੱਕੇ ਚੇਲੇ ,ਭੋਲੇ-ਭਾਲੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਮਗਰ ਲਾ ਲੈਂਦੇ?
ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿੰਞ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਹੋ ਕੇ ਜ਼ਮੀਨ ਬਣਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕਬਜਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਿੰਟ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੇ। ਸਰਕਾਰ ਦਰਬਾਰੇ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਬਾਬਿਆਂ ਦੀ।
ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਲੇਖਕ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਮਨ ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਉਚਾਟ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਡੇਰਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਲੇਖਕ ਦੇ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਪਿੱਛੇ ਦੋ ਕਾਰਨ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਜੋ ਕੁਝ ਡੇਰਾਵਾਦ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਵਿਚ ਹੋ ਰਿਹਾ ਉਸਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨਾ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ (ਜਿਸਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਹੈ)ਕਿ ਸੱਚਮੁੱਚ ਲੇਖਕ ਦਾ ਮਨ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਕਰਕੇ ਕਟੋਚ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਇਹ ਇਕ ਤਰਾਂ ਦਾ ਲੇਖਕ ਦਾ ਕਬੂਲਨਾਮਾ ਹੈ।
ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਰਲ ਹੈ। ਕਿਤਾਬ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਕੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਕਿੱਸੇ ਕਾਫੀ ਦਿਲਚਸਪ ਹਨ। ਬੇਲੋੜਾਂ ਅੱਖਰਾਂ ਦਾ ਬੋਝ ਨਹੀ ਹੈ। ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਤੇ ਘੱਟ ਅੱਖਰਾਂ ਵਿਚ ਗੱਲ ਕਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ ਕਹੀ ਗਈ ਹੈ। ਰਾਜਨੀਤੀ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
Authors : Sukhjit
Page :
Format : Hard Bound
Language : Punjabi
| Main jaisa hu main vaisa keon hoon by Sukhjit Punjabi Autobioraphies book Online |
ਮੈਂ ਜੈਸਾ ਹੂੰ.......ਮੈਂ ਵੈਸਾ ਕਿਉਂ ਹੂੰ ........ਸੁਖਜੀਤ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਕਾਫੀ ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ ਇਸਨੂੰ ਪੜਨ ਦਾ ਮਨ ਕੀਤਾ।
ਕਿਤਾਬ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਲੇਖਕ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲਾ,ਮਾਹੌਲ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀਆਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ। ਇਹ ਬਚਪਨ, ਇਕ ਆਮ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਬਚਪਨ ਵਾਂਗ ਹੈ। ਲੇਖਕ ਦੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਨਾਮਧਾਰੀ ਡੇਰੇ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਸੀ ਤੇ ਲੇਖਕ ਵੀ ਡਰਾਇਵਰੀ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿਚ ਡੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਡਰਾਇਵਰੀ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵੱਧਦਾ-ਵੱਧਦਾ ਗੁਰੂ ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸੱਜਾ ਹੱਥ ਬਣ ਗਿਆ ਤੇ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੇ ਕਬਜੇ ਵਗੈਰਾ ਦਾ ਕੰਮ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਬਾਕੀ ਕਿਤਾਬ ਸਾਰੀ ਡੇਰੇ ਦੇ ਲਈ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੇ ਕਬਜਿਆਂ ਬਾਰੇ ਹੈ।
ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਮੂੰਹੋਂ-ਮੂੰਹ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਡੇਰਿਆਂ ਵਾਲੇ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੇ ਕਬਜੇ ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਹੜੱਪਣ ਲਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕੇ ਵਰਤਦੇ। ਪਰ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਸੁਖਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਰਤੇ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦਾ ਵਿਵਰਣ ਬਹੁਤ ਖੁੱਲੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਸਤਰਾਂ ਪੜ ਕੇ ਹੈਰਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਹੁਕਮ ਕੀਤੇ ਕਿ ਇਸ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਹੀਂ ਸਰਨਾ" ਤੇ ਉਸ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਹਥਿਆਉਣ ਲਈ ਦਾਅ ਪੇਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਲੜਾਈ ਝਗੜੇ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸੰਗਤਾਂ ਟਰਾਲੀਆਂ ਭਰ ਕੇ ਆ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਇਸ ਹੁਕਮ ਪਿੱਛੇ ਛਿਪੀ ਭਾਵਨਾ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀ ਆਉਂਦੀ? ਕਿ ਡੇਰੇ ਦੇ ਪੱਕੇ ਚੇਲੇ ,ਭੋਲੇ-ਭਾਲੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਮਗਰ ਲਾ ਲੈਂਦੇ?
ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿੰਞ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਹੋ ਕੇ ਜ਼ਮੀਨ ਬਣਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕਬਜਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਿੰਟ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੇ। ਸਰਕਾਰ ਦਰਬਾਰੇ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਬਾਬਿਆਂ ਦੀ।
ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਲੇਖਕ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਮਨ ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਉਚਾਟ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਡੇਰਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਲੇਖਕ ਦੇ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਪਿੱਛੇ ਦੋ ਕਾਰਨ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਜੋ ਕੁਝ ਡੇਰਾਵਾਦ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਵਿਚ ਹੋ ਰਿਹਾ ਉਸਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨਾ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ (ਜਿਸਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਹੈ)ਕਿ ਸੱਚਮੁੱਚ ਲੇਖਕ ਦਾ ਮਨ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਕਰਕੇ ਕਟੋਚ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਇਹ ਇਕ ਤਰਾਂ ਦਾ ਲੇਖਕ ਦਾ ਕਬੂਲਨਾਮਾ ਹੈ।
ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਰਲ ਹੈ। ਕਿਤਾਬ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਕੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਕਿੱਸੇ ਕਾਫੀ ਦਿਲਚਸਪ ਹਨ। ਬੇਲੋੜਾਂ ਅੱਖਰਾਂ ਦਾ ਬੋਝ ਨਹੀ ਹੈ। ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਤੇ ਘੱਟ ਅੱਖਰਾਂ ਵਿਚ ਗੱਲ ਕਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ ਕਹੀ ਗਈ ਹੈ। ਰਾਜਨੀਤੀ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
- Availability: In Stock
- Model: 1-1326-P6753
